جلسه ی معارفه

هفته ی اول رزیدنسی هم تمام شد. به قول مگان، مسئول مستقیم رزیدنتها، فقط ۵۱ هفته دیگر مانده! امروز برایمان مراسم خوشامدگویی گرفته بودند و اکثر فارمسیستها آمده بودند. فرصت خوبی بود برای آشنایی و البته سنجش غیر رسمی شان تا ببینیم کدامشان را به عنوان استاد مشاور انتخاب کنیم. پذیرایی هم تدارک دیده بودند که گویا قبلا رسم نبوده و همه راضی به نظر می رسیدند.  سه دیس  بزرگ روی میز چیده شده بود شامل مخلوط میوه های تابستانی، سبزیجات همراه با سس و انواع مختلف پنیر که مکعبی خرد شده بود، مدلهای مختلف بیسکویت ترد و کلوچه هم کنار دیس ها چیده بودند. من و بقیه رزیدنتها فرصت خوردن پیدا نکردیم تا وقتی که اتاق خلوت تر شد. کلی هم اضافه مانده بود که فکر می کنم منتقل کردند به آشپزخانه برای بقیه ی کارمندهای داروخانه. فارمسیست ها همگی خوش رو و دوستانه برخورد کردند ولی می شد بگویی کدامشان ذاتا اینطوری هستند و کدامشان تلاش می کنند. مثلا جیمز که قرار است پروژه بزرگم را با او بردارم آدم ساکتی بود و تا من سر حرف را باز نکردم خودش چیزی جز سلام و خوشامد نگفت. رزیدنتهای سال بالایی ام، مدی و سو،  قبلا بهم گفته بودند که جیمز  فوق العاده باهوش و دقیق هست و شخصیت جدی دارد. همانطور هم بود و به نظرم کار کردن با او کمک زیادی می کند به رشد شخصیت حرفه ای ام. جنیفر قبلا استادمان بود در دانشگاه و دو سالی هست اینجا شروع به کار کرده. خیلی خودمانی و متواضع هست و در عین حال یک معلم خوب و فارمسیست باسواد. یکی از گزینه هایم برای استاد مشاور هست و فکر می کنم با توجه به اینکه بچه دارد بیشتر شرایط من را درک می کند. استاد مشاور برای ما بیشتر حکم کسی را دارد که می توانیم به او رجوع کنیم با هر مشکلی که برایمان پیش می آید و برای همین مهم است کسی باشد که بتوانیم ارتباط برقرار کنیم و به راحتی مسائلمان را در میان بگذاریم. استفانی فارمسیست دیگری بود که فوق العاده مهربان و خوش برخورد بود. خیلی هم صادقانه گفت اینجا آمده تا رزیدنتهای جدید را ببیند و مخشان را بزند برای رزیدنسی سال دو که مرتبط هست با مراحل آزمایشهای بالینی داروهای جدید روی بیماران داوطلب که بیشترشان سرطانی هستند. اگر دو سال پیش با استفانی آشنا می شدم احتمالش زیاد بود که به سمت چنین گرایشی جذب می شدم چون هم تجربه و هم علاقه ام به تحقیق و پژوهش زیاد بود. اما فعلا علاقه ی اصلیم پیوند اعضا و بیماریهای عفونی هست و بیمارستانمان یکی از مراکز اصلی پیوند اعضا در شهرمان حساب می شود. از حیطه ی کاری که بگذریم، استفانی خیلی شخصیت مهربان و متواضعی داشت و آنقدر با هم‌ راحت حرف می زدیم نگار مدتهاست همدیگر را می شناسیم. او را هم به لیست گزینه‌ های بالقوه استاد مشاوری اضافه کردم‌. فارمسسیستهای پیوند عضو که دو ماه پیش با آنها بودم هم آمده بودند. با وَن از همه صمیمی تر هستم، هم سن و سال خودم است، دو تا بچه کوچک دارد و فوق العاده باهوش هست و تعهد کاریش از علاقه اش می آید. دوست دارم او را به عنوان استاد مشاور انتخاب کنم اما گفته اند استاد مشاور و مسئول پروژه نباید یک نفر باشند و وَن و جیمز همکار پروژه ای هستند که قرار است بردارم. جسیکا فارمسیست دیگر پیوند اعضا هم‌ آمده بود. شخصیت آرام، متواضع و دوستانه ای دارد، چند ماه بیشتر نیست استخدام شده و سال قبل رزیدنت بوده یعنی هنوز از دنیای ما دور نشده و برای همین خیلی درک بالایی دارد از سختی های دانشجویی و رزیدنسی. او هم گزینه ی دیگری هست که در نظر دارم. قرار است طی دو هفته ی آینده میتینگهای کوتاه با تیم‌های مختلف داشته باشیم تا بیشتر دستمان بیاید با چه کسی بهتر ارتباط می گیریم. 

پ.ن. علت اینکه فارمسیست را دیگر داروساز ترجمه نمی کنم برای این است که معنای یکسان ندارند. اگر قرار بود کلمه ی دیگری انتخاب کنم شاید داروشناس استفاده می کردم. به هرحال گفتم دلیلش را اینجا بنویسم کسی فکر نکند دارم کلاس می گذارم