خانه ی جدید، شنا، فوتبال و غیره

یک هفته ای هست که درگیر اثاث کشی هستیم. اینقدر این روزها کار سرمان ریخته که نه من نه همسر فرصت کردیم وسایل را جابجا کنیم و همه کارتنها باز نشده گوشه و کنار منتظرمان نشستند.

   آپارتمان جدید در  طبقه ی سوم یک مجتمع بزرگ ساختمانی جای گرفته، کلی پله را هر روز بالا و پایین می کنیم اما به نمایش می ارزد. یک بالکن بزرگ رو به خیابان دارد و درختهای بلند تا حدی فضا را خصوصی کرده.از پنجره ی اتاق خواب شبها می شود کل نمای داون تاون (مرکز شهر) را دید با آن برجهای بلند و رقص نور تماشایی اش. این مجتمع نسبتا تازه ساز حساب می شود و کابینت‌های نو و وسایل برقی استیلش حس خانه ی نو را به آدم منتقل می کند. از طرفی کمتر از ده دقیقه از بیمارستان محل رزیدنسی ام فاصله دارم و این خودش کلی صرفه جویی در وقت و انرژی و بنزین هست.

کلاس شنای پسرک از دوشنبه شروع شد. سطح اول ثبت نامش کردیم چون پسرک هنوز توی آب احساس راحتی نمی کند. توی این سطح یکی از والدین بچه ها باید توی آب همراهشان باشد. پسرک و یکی دیگر از بچه ها تقریبا همسن هستند و کلاسشان را روی سرشان می گذارند از جیغ و داد گرفته تا گریه و لجبازی. توی این چهار روز هیچ کدامشان پیشرفت آنچنانی نداشتند چون بیشتر مشغول بازیگوشی هستند. توی کلاسشان یک دختر دیگر همراه مادرش می آید که از روز اول تمام حرکات را یاد گرفته و امروز خیلی قشنگ دست و پایش را توی آب حرکت می داد. یک نی نی یک ساله هم توی کلاس هست که کلی بهش خوش می گذرد. بیخود نیست که می گویند بچه هرچه زودتر با آب آشنا شود آموزشش راحت‌تر می شود. 

پسرک شنبه ها کلاس فوتبال دارد. جلسه ی اولش هفته ی پیش بود. آنجا هم اصلا قوانین را دنبال نمی کند، فقط می خواهد توپش را شوت کند و دنبالش بدود. اصلا گوشش به مربی و ما بدهکار نیست. روز اول هر دوتا کلاس من خیلی اصرار داشتم پسرک را وادار به گوش دادن و پیروی از قوانین بکنم اما همسر گفت که بیخیال باشم و بگذارم بچه لذت ببرد و هنوز خیلی کوچک است برای انتظارات من. اینطوری شد که سعی میکنم آرامتر باشم و خیلی به پسرک گیر ندهم. فردا آخرین روز پسرک در مهدکودک فعلیش هست. بسته های هدیه برای همکلاسی‌هایش درست کردم و داخل هر بسته یک اسباب بازی چوبی، عروسک اسکویشی، یک کارت خداحافظی و چندتا شکلات گذاشتم. امروز عصر بردم گذاشتم توی کمد پسرک تا معلمش فردا بین بچه ها توزیع کند. چالش هفته ی آینده مهدکودک جدید و خو گرفتن پسرک به محیط جدید است.خدا صبر بدهد هم به ما هم به معلمهای جدیدش.