امتحان دیروز هم سخت بود و هم من آمادگی کامل نداشتم. دو روز مانده به امتحان تمام وقت آزادم صرف دکتر رفتن و رفع نگرانی ها شد و فرصت نکردم درسها را آنچنان که باید مرور کنم. شب امتحان را هم بیدار بودم اما کمک چندانی نکرد. برای همین روی نمره ی امتحان نمی توانم حساب چندانی بکنم. روش درس خواندن و برنامه ریزیم را باید عوض کنم چون با این حجم از درس و سوالات مفهومی، سطحی خواندن درسها کمک چندانی نمی کند و سال بعد که روتیشن بیمارستان داریم نیاز داریم تمام اینها را عملی پیاده کنیم. چند تا پروژه ی فوق کلاسی هم دارم که باید قبل از آمدن امتحانهای پایان ترم سر و سامانشان بدهم. این وسط خریدهای پسرک هم هنوز کامل نشده و یک روزهایی مثل امروز حوصله ی هیچ کدام از این کارها را ندارم‌. باید تکانی به خودم بدهم و شروع کنم.

بعدا نوشت: نمره ی امتحانم حتی بهتر از دفعه های قبل شد. اول که نمره ها رو دیدم فکر کردم اشتباه می بینم اما به جز یک درس که تمام کلاس میانگین پایین داشتند بقیه را به طرز اعجاب آوری A شدم. گویا شانس بیشتر از چیزی که فکر می کردم یارم بوده!