رویا

چند وقتی است خوابهای واضحی می بینم. مسلما اثر هورمونهای این دوران است. دیشب یا صبح بود فکر کنم خواب پسرم را دیدم با جزئیات کامل. بغل پدرش بود و پشتش به من بود اما رویش را برگرداند و شروع به حرف زدن کرد. یادم نمی آید چی ها گفت اما انگار یکساله باشد. رنگ پوستش روشن مثل من و همسرجان، موهایش رنگی بین طلایی و مسی و چشمهایش نه به درشتی پدرش و نه به بادامی مادرش کمی خمار و چیزی میان سبز و عسلی بود. اینها که گفتم هر کدام می توانند اتفاق بیفتند چرا که من بچگیهایم موهایم طلایی بوده برای دو سال اول و بعدش که تراشیده اند دیگر به آن روشنی موهای نوزادی نشده و همسری هم موهایش خرمایی است. رنگ چشم پدرم عسلی تیره است و مادربزرگ سمت پدریمان چشمهای سبز دارد که هیچ کداممان به ارث نبردیم! اینها از سمت من است اما سمت همسری هم پوست تیره داریم، هم موهای سیاه زاغی. فکر کنم پسرک توی خواب ترکیب ایده آل ذهنی من بوده و خیلی نباید روی رویای حاملگی حساب باز کنم اما دیدنش در خواب انگار نوید می دهد که ناخودآگاهم کم کم دارد کنار می آید با قضیه ی مادر شدن و البته مادر یک پسر بچه بودن. نوشتم تا بعدها بیایم خوابم را با واقعیت مقایسه کنم :))