مادر و برادرانم درگیر کرونا شده اند. همه شان علامتهایشان شبیه هم است، تب، بدن درد، تهوع و استفراغ و ضعف شدید بدن. برادر بزرگترم بیشتر از سه هفته درگیر بود و حالا کم کم رو به بهبودی است. برادر کوچکتر حالت خفیف ترش را تجربه کرد و دیگر مشکلی ندارد. مادرم اما کاملا تناوبی حالش بد می شود. چند روز اول حسابی بهش سخت گذشت، بعدش یکی دو روز بهتر شد، دوباره علامتها برگشتند و باز دوباره چند روز بهتر و این چرخه ادامه دارد. دیابت مادرم کنترل نشده است و این حسابی نگرانم کرده. دکترها در کمال تعجب اسمی از کرونا نبردند اما دوا و درمانشان همان داروهایی است که برای کرونا توصیه می شود. با دوستی صحبت می کردم می گفت خیلی ها اگر بشنوند کرونا دارند روحیه شان را می بازند و شدت مریضی شان حتی بدتر می شود. گویا بعضی دکترها ترجیح می دهند به مریضانشان بگویند بیماری ویروسی فصلی است و می گذرد خصوصا وقتی بیمار از قشر مسن و یا تحصیل نکرده باشد. پدرم چند روزی بدن درد داشت بدون علامت دیگر، دکتر که رفته بود با چند تا آمپول مسکن راهیش کرده بودند. خواهرم حالش خوب است، کم سن و سال است و امیدوارم ویروس کاری به او نداشته باشد. دوستان عزیز، برای شفای همه بیماران از جمله مادرم دعا کنید.
ان شاالله به زوودی زود خوب میشن
فقط باید استراحت کنن و به توصیه های پزشک گوش بدن
شمام مراقب خودتون و نی نی باشد
انشاالله. ممنون نسترن جان
صحرا جون دعا میکنم خدا به مادر سلامتی بده امیدوارم هر چه زودتر این ویروس از بین بره
انشاالله مهتای عزیزم
امیدوارم زودتر سلامت کاملشون رو بدست بیارن
آمین الی جان
عزیزم انشالا هر روز بهتر میشن...برای خانواده منم تو اسفند پیش اومد.. ولی تموم شد... برات دعا میکنم نگران نباش... الان ویروس به نسبت سه ماه پیش ضعیف تره
ممنون محدثه جان. انشاءالله زود بگذره
دعامیکنم عزیزم...ایشالاهمگی ومخصوصامادرخیلی زودسلامتی کاملشونوبه دست بیارن.
ممنونم مینو جان. آمین
توکل به خدا عزیز دلم،ان شاءالله هرچه زودتر حال مادر و همه ی بیماران خوب خواهد شد...
علائم ما سردرد شدید،حالت تهوع،سرگیجه،تب و لرز،کمر درد و بدن درد،واز بین رفتن کامل بویایی.
دکتر به ما گفت،اول توکل به خدا.بعد استراحت کردن،گلو رو مرطوب نگاه داشتن.(اب ولرم وعسل وآبلیمو،دم به دقیقه قلپ قلپ خوردن)واستراحت کردن و مجدد گلو رو مرطوب نگاه داشتن/واستراحت کردن...و هر ۶ ساعت تب بر میل کردن
همین درمان ما بود.
البته برای منی که بایستی از خودم و
سه نفر دیگه پرستاری می کردم، راه رفتن سخت بود.برای همین جمع شدیم تو حال. سینه خیز ....خودم رو بالاسر بقیه می رسوندم،تب شونو چک می کردم.مجدد سینه خیز آشپزخونه میرفتم/با نگاه داشتن درکابینت/بلند میشدم/که کتری بدون آب نسوزه...
لطفا نگران نباشید.به اذن الله به زودی زود سلامتی جایگزین کسالت مادر شما میشه.باور کنید دختر خاله بابام دیابت داشتن،اونقدر حالشون بد بود /ارتش آمد و ایشان رو منتقل به بیمارستان (مادر شهید هستن:تو روستا زندگی میکنن،)کرد،الحمدالله با استراحت کردن سلامتی شون برگشت.
فقط من یه سوال بپرسم،جسارتا آن چند روزی که حال شون بهتر شده بود،بلند شدن به کار و زندگی پرداختن؟ که دوباره حالشون بد شد؟
من خودم وقتی که احساس می کردم،قدری بهترم ،بلند میشدم راه می رفتم/مجدد حالم بد میشد،عین بچه هایی که چاردست و پا خسته میشن،خودشونو به زمین میکشن،حرکت می کردم.والبته عین همون بچه ها هم گریه ام می گرفت،هم خنده.
شما و نی نی هم خوب و سلامت باشید
خدایا خودت مراقب صحرا بانو و عزیزان عزیزشون باش
عزیز دلم ممنون برای تمام راهنماییهای ارزشمندتون
بله مادرم متاسفانه یکم که حالش خوب میشه بلند میشه به فعالیت کردن، دلش طاقت نمیاره، بارها گفتم که باید انرژی رو ذخیره کنی تا بدن بتونه سرپا بشه، کو گوش شنوا
انشاالله که زودتر حال همه ی بیماران خوب بشه از جمله مادرم
. من و نی نی هم دیگه کم کم با هم کنار اومدیم خدا رو شکر
انشالا هرچه زودتر حال مادر خوب بشه
توکل ب خدا
انشاالله و ممنون از دعای خوبتون