همچنان هستم، کم و بیش وبلاگهای دوستان را می خوانم اما خودم حرفی برای نوشتن ندارم. شاید دلیلش مشغله ی درس و دانشگاه باشد شاید هم فقط تنبلی باشد، نمی دانم! اما زندگی برای من همچنان جریان دارد. طبیعت من انگار رقابت و تلاش برای دست یافتن به بهترین است. ترم پیش موفق شدم جزء 5 درصد ممتاز کلاس بشوم. کلاسی با 156 دانشجو. یک نامه ی رسمی تبریک هم از رئیس دانشکده دریافت کردم. تصمیم گرفتم ارشد مدیریت بازرگانی MBA مرتبط با رشته ام را هم همزمان دنبال کنم. همین امروز نامه ی قبولیم رسید و دوره از تابستان شروع می شود. در واقع به این ها می گویند Dual-program یعنی با پایان تحصیلم با دو مدرک فارغ می شوم. فایده اش این است اگر بخواهم در آینده مدیریت داروخانه یا هر تشکیلاتی مرتبط با رشته ام را به عهده بگیرم شانسم با این مدرک خیلی بیشتر خواهد شد. همزمان در کار فعلیم ارتقا پیدا کردم. در واقع کمپانی مرا به عنوان اینترن استخدام کرده و هدف، آموزش من برای استخدام احتمالی در آینده خواهد بود. کار در یک داروخانه یا مدیریتش خوب است اما با روز به روز بیشتر با موقعیتهای پیشرفت در رشته ام آشنا می شوم. برای همین تصمیم گرفته ام تمام گزینه ها را باز بگذارم تا ببینم در آینده چه پیش می آید. کلی برنامه های کوچک و بزرگ دیگر هم هست که وقتی جلوتر رفتند، برایتان تعریف می کنم. خلاصه اینکه من هستم همین اطراف، فقط کمی شلوغ!
به روحیه و انرژیتون حسودیم شد.
امیدوارم به موفق و موفق تر شدن ادامه بدید.
ممنونم ازت رویا جان. ولی روحیه و انرژی من هم مثل همه بالا پایین زیاد داره
درود بر شما---مطمئن هستم که ظرفیتهای انسان را بیش از من کشف کرده ائی پس بهانه نیار لطفا بنویس .ما همه از خواندن مطالب شما خوشحال هستیم....موفق باشید
ممنون سید محسن
سلام خوبی دلم برات تنگ شده بود بیا بغلم تا بوست کنم نترس نترس بیا چه میکنی با کرونا
مهتای عزیزم، آدرس وبلاگت رو ندارم وگرنه حتما احوالت رو می پرسیدم. کرونا این طرف هنوز انقدر ترسناک نشده، امیدوارم که زودتر شرش از سر همه مان کم شود
موفق باشی صحرای عزیز
مرسی هاتف عزیز
هرجا هستی و هرکاری میکنی موفق باشی
امیدوارم هردفعه که میای از موفقیت های بیشترت برامون بنویسی
مرسی گندم عزیزم.
چه خبرای خوبی
ایشالاهرروزسلامت وکامیاب باشی
قربانت مینو جان، زنده باشی
صحرا چقدر برات خوشحالم ،،، خوشحالم که چیزهای مثبت رو میبینی و رو به جلو میری...اگر درد غربت نبود ، همه چیز بهترین بود
مرسی محدثه جان. غربت هست اما چیزیه که باید باهاش ساخت و جلو رفت