نمی دانم که من هم وقتی وارد دانشگاه شدم چه لیسانس، چه فوق، اینقدر به خودم می بالیدم! بعضی از همکلاسی ها چنان چشمهایشان برق می زند و دماغ هایشان باد کرده که انگار شق القمر کرده اند. شاید هم کرده اند، نمی دانم. شاید من هم مثل این جوانهای بیست ساله اینقدر سرخوش و مغرور بودم. هر چه هست خیلی هایشان هنوز بالای ابرها سیر می کنند. فکر کنم این نشست هیجانات از عوارض تجربه ی تکراری روز اول دانشگاه و بالا رفتن سن است. امیدوارم همه ی این فازهای روز اولی و هفته ی اولی محرکی شود برای شروع پرقدرت ترم تحصیلی برای همه!