عید

دوستهای خوبم عیدتان مبارک. 

رمضان امسال، کنار کار و درس برای من کمی سنگینی می کرد اما خدا را شکر که در وسع خودم توانستم روزه هایم را بگیرم. همسر جان خدا را شکر با تغییر کارش از یک کار  تماما فیزیکی به یک کار پشت میزی و فکری همه ی روزه هایش را گرفت. به قول خودش اگر در کار قبلی می ماند بعید بود بتواند همه ی روزه هایش را بگیرد. چهار واحد تابستانی که برداشتم بدجور وقتم را گرفته اما به نوعی برای من مروریست بر آنچه قبلا کم و بیش خوانده بودم. استادمان یک خانم هندی است که انگلیسی را به لهجه ی هندی حرف می زند. جلسه ی اول واقعا برای فهمیدنش مشکل داشتم اما الان گوش هایم عادت کرده و مشکلی ندارم. ضمن اینکه تقریبا با استاد رفیق شده ام و البته این بیشتر به خاطر این است که من از معدود دانشجوهایی هستم که فعالانه در کلاس شرکت می کنم. ضعف زبان انگلیسیم  هم نمی تواند من را از سوال و جواب در کلاس منع کند. چهار دختر در کلاس هستیم و هفت  هشت پسر. دخترها با هم یک تیم شدند و پسرها هم کم و بیش یا انفرادی کار می کنند یا گروهی. من هم مثل سروِ تنها یک تنه برای خودم ایستادگی می کنم.:))  نه اینکه نخواهم گروهی کار کنم اتفاقا گاهی با همکلاسی ها سر حل مسائل کلاسی و آزمایشگاهی مشارکت دارم اما خوب انگار من زیاد با فازشان آشنا نیستم. سن همکلاسیها از بیست و یک و بیست و دو بالاتر نمی رود و خوب من در نقش مادربزرگ کلاس نحوه ی ارتباطاتم به کلی فرق می کند. اینجا با اینکه آمریکاست اما الگوهای رفتاری انگار فرقی با مثلا ایران ندارد. مثلا در یک کلاس که همه غریبه اند دخترها با هم راحتتر ارتباط برقرار می کنند و پسرها یک حالت محتاطانه دارند در برخورد با دخترها. برای منی که این دوره ها را سپری کردم اوضاع فرق می کند. به راحتی باب گفتگو را باز می کنم و اصولا مشکلی با ارتباط برقرار کردن ندارم. القصه، کلاسم را دوست دارم و از الان دورخیزبرداشته ام برای یک A تپل! (یا همان بیست خودمان)

همسر جان به واسطه ی معرفی یکی از دوستانش به عنوان کارشناس GIS مشغول به کار شده است. دقیق نمی دانم چه کار می کند ولی سر و کارش با نرم افزارهای کامپیوتری است. من و همسری سیر پیشرفت مشابهی داریم. مثلا هر دویمان در محل کار فارغ از اینکه چه کاریست زود از بقیه متمایز می شویم. زود یاد می گیریم و تمام تلاشمان این است بهترین باشیم. همسر جان در همین یک ماهی که کارش را شروع کرده نسبت به بقیه همکاران تازه کارش پیشرفت محسوسی کرده و حالا مسئول تمرین دو نفر از همکاران تازه واردش شده است. همسر عزیز من!

القصه، من و همسر جان سرمان حسابی گرم است و داریم تلاش می کنیم زودتر خودمان را در این جامعه ذوب کنیم! :))