اوصیکم به ورزش!

*  امروز دو دور دویدن دور  زمین ورزشی کالج نزدیک خانه را به سه دور ارتقا دادیم و من واقعا کم آوردم. این محوطه ی دویدنش کم طولانی هم نیست، حدود سه چهارم مایل برابر 1200 متر هست. ادل با هیکل آمریکایی اش خیلی راحت از پس سه دور برآمد اما من بعد از چند روز بی فعالیتی به نفس نفس افتادم. اما از سیر تدریجی پیشرفتم راضی ام. از روز اول که بعدش دچار کرامپ های عضلانی شدم تا الان که دو دور را بدون بدن دردهای بعدش راحت می دوم . اگر بتوانم سه دور را بدون اذیت شدن بدوم به پیشرفت بزرگی نائل شده ام. :))

* امشب باید کیک بپزم برای مهمانی فردا. مشکلی با پخت کیک ندارم. مهمترین قسمتش تزئین کیک هست که می خواهم جدید باشد و خلاقانه. خدا رحم کند! هر وقت خواستم در تزئین کیک نوآوری کنم یک دسته گلی به آب داده ام. آخر اینجا خامه ی تزئینی شان یک مدلی است و من تا حالا اینطوریش را ندیده بودم. برایم دعا کنید. اگر خوب شد عکسش را برایتان می گذارم و اگر نگذاشتم به رویم نیاورید!

* قرار است ادل دوست پسرش "زیگی" را در این مهمانی معرفی کند.  هم هیجان زده است و هم نگران. انگار دوست پسرش زود با غریبه ها ارتباط برقرار نمی کند. من هم توصیه های لازم را به آقای همسر داده ام که هوای زیگی را داشته باشد. هرچند خود همسری هم زودجوش نیست و با هر مدل آدمی ارتباط برقرار نمی کند. ببینیم چه پیش می آید.

* اگر حالتان زیاد بد می شود ورزش کنید، روحیه تان 180 درجه عوض می شود.