* یلدا، زمستان، تولد و تمام این ها از یک جایی به بعد یادآور خاطرات تلخی است که خط می اندازد روی بلور احساسم!
* یک آن یادم آمد و دیگر خوابم نبرد. همسری را در صبحانه ۴:۳۰ صبح همراهی کردم . همسری یک نگاه مشکوک انداخت و گفت " چی شده که خوابت نمی برد؟ تو که این ساعت بیدار نمی شدی" من هم شانه بالا انداختم که نمی دانم. ولی می دانم، خوب هم می دانم!
* این جعبه ی سیاه ذهن را نمی شود کنترل کرد که به چه فکر کند و به چه فکر نکند، پیش می آید دیگر.
حافطه من بطرز عجیب ناکی قوی و خدشه ناپدیره!! گاهی خوبه گاهی بد.
خوبی هاش به بدی هاش میچربه فکر کنم . در مورد بدی هاشم آدم با خودش حل و فصل کنه فکر کنم بشه هندل کرد
خاطره های بد را دور بریز
فقط خوبا را نگه دار
ببین چقدر همه چیز قشتگ تر میشه
منم این کار را بلد نبودم
یادگیریش هم سخت بود
خیلی سال هم طول کشید تا نتیجه داد
اما الان خوب بلدم
اینو اقای دکتر بهم یاد دادن
من حافظه ام خوب نیست گندم. یه جور نعمته اگه پیری آلزایمر نگیرم
منتها نمیشه دیگه گاهی یه لحظه یادآور خاطره ای میشه. زمان و مشغله کمک میکنه همه چیز کمرنگ بشه
لعنت به خاطرات
کاش خاطرات هم میمردن!
نمیشه دیگه .شاید کمرنگ بشن اما همیشه هستند
آقا من اشتباه اول این کامنتتو خوندم فکر کردم این پسته :)))
ای بابا
پاشو برو با ادل ورزش کن نذار فکر و خیال بیاد سمتت
بارون که بیاد نمی تونیم بریم ورزش، امروزم بارونیه!
اولویت: معاش یا معاد؟
در قرآن کریم آشکارا می خوانیم که کافران کسانی ھستند که دنیا را بر آخرت ترجیح می دھند و نه اینکه
آخرت را منکرند. و مؤمنان ھم به عکس یعنی آخرت را بر دنیا ترجیح می دھند .این ھمان مسئله اولویت
دین بر دنیا است.
و اما امروزه متأسفانه شاھدیم که چه بسا علمای دینی و رھبران اجرائی کشور ما علناً اولیت ھا را به
معاش و اقتصاد می دھند و لذا حتی در امور فرھنگی ھم سخن بر سر اقتصادی ساختن است و توجیه
اقتصادی. و تنھا مرجع عقیدتی این جماعت حدیث معروف و منسوب به پیامبر اسلام است که:
« آنرا که معاش نیست معاد نیست». این حدیث در سالھای قبل و اوایل انقلاب مستمسک افراد و
گروھھای مارکسیستی و منافق بود و شدیداً از جانب مراجع دینی طرد می شد ولی آیا امروزه چه شده
که ھمان نگرش بر کل کشور حاکم شده و تبدیل به اصول دین شده است . از میان دریائی آیات و احادیث
چرا فقط ھمین یک حدیث مذکور به یادھا مانده است؟ قبلاً درباره ماھیت این حدیث گفتیم که اگر معنایش
ھمین باشد که می گویند بی تردید خلاف اصول دین و معرفت قرآنی و سنت و عترت است و لذا حدیثی
جعلی است. ولی این حدیث توضیح دیگری ھم دارد و آن اینکه : کسی که معاش ندارد در قیامت
مؤاخذه و محاسبه ھم نمی شود زیرا معاد روز حساب را گویند نه دین را . درحالیکه برداشت ھای حاکم
بر بسیاری از علما و مسئولین کاملاً نادرست است و اینگونه تفسیر می کنند که: آنکه معاش ندارد دین
ھم ندارد. درحالیکه آنکه معاش ندارد از محاسبه پاک است. اگر ارجحیت با دین و فرھنگ و اعتقادات و
نوامیس معنوی است پس نباید پیشرفتھا و رقابتھای علمی – فنی را بر مصالح فرھنگی و اعتقادی
ترجیح داد و فرھنگ را قربانی توسعه کرد. اگر چنین است نباید تحصیل علم را بر ازدواج ترجیح داد و
دانشگاھھا را تبدیل به اماکن فساد نمود. اگر چنین است نباید منافع سیاسی و دیپلماتیک را اساس
تصمیمات قرار داد.
اگر قرار باشد نداشتن معاش را مترادف با کفر بدانیم پس بایستی شخص پیامبر و علی(ع) و اھل بیت
عصمت و اصحاب صفحه را که با یک عدد خرما سر به بالین می نھادند و سنگ به شکم می بستند را سر
دسته کفار بدانیم و « الفقر فخری » را حدیثی جعلی می خوانیم. این یک برداشت بغایت جاھلانه و مسخ
شده از حدیث است که منافقان رایج نمودند و ما ھم نادانسته به آن مبتلاشده ایم و مثل مارکسیستھا،
زیر بنا را اقتصاد قرار داده ایم. آیا برنامه « چشم انداز بیست ساله »بر چنین اساسی بنا نشده است :
اصالت تکنولوژی و توسعه اقتصادی ! این یک نگرشی شدیداً مادی و الحادی و کافرانه است که نتیجه
عملی آن در ھمه ارکان جامعه ما خودنمائی می کند و فرھنگی منافقانه را بر کل جامعه ما حاکم ساخته
است که مفاسد از ھمه جایش بصورت انفجاری ، فوران می کند و با ھیچ عمل ضربتی ھم نمی توان این
دھانه ھای آتشفشانی را مسدود نمود. این حاصل تحریف و وارونه سازی یک حدیث است و نادیده گرفتن
صدھا آیه و حدیث دیگر که علناً ابطال این برداشت می باشد.
از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص244
بله!