سر یک مساله ی کاملا بیخود با آقای همسر حرفم شد. از قبلش عصبی و به قول اینجایی ها irritative بودم و علتش را هم نمی دانستم. خیلی بد داد زدم. آن هم چند بار پشت سر هم. آقای همسر اول فکر کرد دارم شوخی می کنم اما من همچنان به داد زدن ادامه دادم تا از آشپزخانه بیرون برود و در حالی که متعجب و ترسیده نگاهم می کرد رفت و چند دقیقه بعد از خانه بیرون زد. توجیهی برای رفتارم ندارم و هنوز هم عصبانی ام. نه از او که از مساله ای که خودم هم نمی دانم چیست. گاهی دیوانه می شوم...شاید برای اینکه چند ساعت پیش داشتم برایش مطلبی می خواندم و او اصلا متوجه نشد که دارم برایش می خوانم و اصلا گوش نداد. من هم بلند شدم و رفتم خودم را روی تخت انداختم . هرچند چند دقیقه بعد آمد و گفت چرا یک دفعه اتاق نشیمن را ترک کردم و من هم در جواب گفتم خسته بودم. یک چیزی دارد اذیتم می کند. باید بگردم دلیلش را پیدا کنم.
نگران نباش درست میشه
این از عوارض غربت هست شاید هم چون زیاد هم دیگه رو میبینید گاهی باید یکم دور شد تا دلتنگ شد البته یه کوچولو
مثلا درگیر کار یا کلاس یا هرچیزی بشید چند ساعت همو نبینید
آره باید به فکر باشیم کم کم. هرچند تا چند وقت دیگه آقای همسر میره سرکار و اون موقع احتمالا دل تنگش میشم
نگران نباش احتمالا روزهای قرمز تقویمت نزدیکه
نه بهار جون. تازگیا خطشون زدم
شرایطتت ک واسه irritative بودن کاملا طبیعیه! اصلا همه کرایتریاها رو داری!!
ولی مهم اینه ک با هم تو این حال نباشید. و یکی تون اون لحظه کوتاه بیاد. خدارو شکر شوهرت صبوره .
آره واقعا خدا رو شکر
یه معلمی داشتیم می‌گفت:
تو رابطه یه موقع هایی تو دیوونه میشی یه موقع هایی اون، فقط مراقب باشید با هم دیوونه نشید.
چه صحبت جالبی کرده. فکر کنم اگه همه زن و شوهرا این حرفو ملاک قرار بدن هیچ وقت کارشون به جای باریک کشیده نشه. خدا رو شکر موقع دیوونه شدن من آقای همسر عاقل بود
سلام عزیزم
دلتنگی که حتما هست
اما گاهی زیاد کنار هم بودن دلخوری به وجود میاره
یه کلاسی... چیزی برای خودت جور کن و کمی از جو خونه دور شو...
بزار دلتنگ همسرت بشی و با ذوق به سمتش برگردی... برو قدم بزن... باهاش حرف بزن... براش نامه بنویس
آره فکر میکنم یکی از دلایلش هم همین باشه. نزدیک چندین ماهه همش پیش هم بودیم فوقش دو سه ساعت دور بودیم
باید از خونه بزنیم بیرون