من غذاهای محلی اینجا را بلد نیستم درست کنم. اکثر غذاهای اصلی اینجا با خمیر درست می شود و خمیر دقیقا ماده ای است که من از همه مواد غذایی با آن بیگانه ترم. بعد از نان روغنی که درست کردم تجربه مشارکت در پخت "منتو" را داشتم. خیلی دوستش نداشتم چون گوشت چرخ کرده داخلش هست و میانه ام با آن خوب نیست. گوشت چرخ کرده و جعفری و پیاز و سیر و ادویه را می پزند و بعد داخل قطعه های خمیری کوچک می گذارند و بقچه اش می کنند. بعد می گذارند درون ظرف مخصوص بخارپز شدن منتو. ظرفش اینطوری است که یک حالت قابلمه کم ارتفاع طبقه پایینش قرار دارد که مخزن آب است و بعد از آن چهار طبقه ظرفهای منفذدار مانند آبکش رویش قرار میگیرد و درون هر ظرف بقچه های خمیری کنار هم مرتب قرار می گیرند و هر 15 دقیقه طبقه پایینی می آید بالا تا طبقه بالایی اش در معرض مستقیم بخار آب قرار بگیرد. و به همین ترتیب پختن کامل این غذا یک ساعت طول می کشد. در کنار این بخارپزی خورش قیمه بدون گوشت را آماده می کنیم و همچنین جداگانه مقداری گوجه را با روغن و ادویه له می کنیم که از ان هم بعدا به عنوان تزیین و چاشنی استفاده می شود. وقتی غذا آماده شد کف ظرفی که می خواهیم غذا را سرو کنیم ترکیب ماست چکیده و سیر و نمک را که یکدست شده می ریزیم و بقچه های خمیری را با سلیقه می چینیم و با خورش و سس گوجه تزیین می کنیم. غذا آماده است! یک غذای دیگر هست اسمش "آشک " است دقیقا دستور پختش مانند منتو است با این تفاوت که محتوی بقچه های خمیری سبزی تره خردشده است که من خیلی مزه اش را دوست دارم. غذای دیگری هم هست به اسم "بولانی" که خمیر را در قطعات دایره ای بزرگ اندازه این نان های کوچک شیرمال درست می کنند. مایه بولانی که شامل تره خردشده،سیب زمینی آب پز رنده شده،پیاز،ادویه و کمی آرد است را یک طرف خمیر می گذارند و طرف مقابل را تا می کنند روی آن و اطراف نیم دایره را با انگشت می بندند و بعدش توی روغن داغ سرخ می کنند. این یکی را من دیشب فعالانه در پخت مشارکت داشتم. چون کلا میانه گوارشم با خمیر خوب نیست زیاد نمی خورم این در حالی است که ملت دیشب به حدی زیاد خورده بودند که دراز به دراز افتاده بودند! باقی غذاها بماند بعدا برایتان می نویسم.
چه حیف که از کشور همسایه ی همزبان اینقدر کم میدانیم..
امان از جنگ و ظلم و دوری و غریبگی...
امان
خوش بگذرون
این لحظه ها را قدر بدون
مسلم هست که عادت به این غذاها نداری
سالها طور دیگری غذا خوردی... یواش یواش عادتهای غذایی همسرت را متنوع تر کن تا کمتر اذیت بشی
چندبار براشون آشپزی کردم خیلی هم دوست داشتند. موقعی که خودم آشپزی میکنم اوقاتی که هم لذت میبرم هم یه دل سیر میخورم
کاش این سرزمین آنقدرامنیت داشت که میشدرفت وگشت ودیدوتجربه کرد.خوش بگذره درکشف سرزمین جدید.
آره واقعا . جای خالی امنیت بدجور به چشم میاد. ممنون مینو جان
یک طورهایی انواع ورژن های پیراشکی را دارید. چقدر هم مخلفات دارند. من عاشق پای سفره ای ها مثل همین سس و ماست ادویه زده هستم.
همه اینجا با هم زندگی می کنند؟
مادر همسرم زنده است که همراه خانواده دخترش زندگی میکند و من و همسرم هم فعلا خونه خواهر همسر هستیم
چه تجربه های قشنگی صحرا... خوش بگذره دخترم .
قربونت بهار عزیزم :*