مکافات عمل

نازگل دختر آرام و خوش صحبتی بود که برای چند ساعتی که در قطار نشسته بودم همسفر و همراهم شده بود. با خواهرش سفر کرده بود و از اول قرار بود من جایم را با مسافر کنار خواهرش عوض کنم تا دو خواهر بتوانند کنار همدیگر بنشینند اما گویا خواهرش با دختر کناردستیش رفیق شده بود و تصمیم بر این شد که با همان ترکیبی که از اول نشسته بودیم بنشینیم. نازگل حسابدار یک شرکت است و حسابی از اوضاع کاری شاکی بود و تعریف می کرد  خیلی جاها دنبال کار گشته و برای مدت کوتاهی در موسسه ای که پایان نامه و مقاله می نوشتند با شرایط کاری خوب و حقوق مکفی مشغول شده بود. می گفت وقتی می دیده که طرف می آید و پولی می دهد تا پایان نامه دکترایش را برایش بنویسند اعصابش خرد می شده که طرف چطور دکتری می خواهد بشود و از طرفی می دیده که موسسه هیچ خدمات اختصاصی ارائه نمی دهد و صرفا کپی پیست فرمتهای از پیش آماده شده را برای پایان نامه ها انجام می دهد.  چند روز بیشتر نمی تواند تحمل کند و  بعد از چند روز از کار استعفا می دهد، دلیل اصلی برای استعفایش را هم  حلال نبودن راه کسب درآمد عنوان کرد.  اعتراف می کنم تحت تاثیر قرار گرفتم. من اگر جای او بودم احتمالا استعفا نمی دادم. متوجه شدم که بعضی مسائل را با اینکه فکر می کنم  به آنها معتقد هستم ولی در عمل حساسیتی به رعایتشان ندارم: اصل درست و نادرست بودن، حلال و حرام بودن، گناه و مباح بودن. این دینداری نیمه نصفه من تا به حال عواقب خوبی برایم به دنبال نداشته است، در واقع یک طورهایی بیچاره ام کرده. تجربه به من ثابت کرده که هروقت نسبت به چیزی اطمینان زیادی به خودم داشتم، از آن اطمینان هایی که باعث شده دماغم باد کند، گردن تکبر بلند کنم ، پشت چشم برای بقیه نازک کنم و بقیه را قضاوت کنم چنان با کله به زمین خورده ام که تا مدت ها نتوانستم خودم را جمع کنم. برای همین این اواخر در مورد قضاوت کردن دیگران کمی حساس شده ام، در واقع چشمم ترسیده و حتی خیال بدی از سرم بگذرد بعدش کلی خودم را شماتت می کنم. من از آن مدل آدمهایی هستم که عقوبت اعمال و حتی افکارم را خیلی زود می بینم. نیازی به آن دنیا نیست همین دنیا به چارمیخم می کشند!