دنیای ذهن، دنیای غریبی است. دنیایی که نمی گذارد خیلی چیزها را فراموش کنی و دنیایی که باعث می شود خیلی چیزها را فراموش کنی. 

نظرات 1 + ارسال نظر
سید محسن چهارشنبه 2 بهمن 1398 ساعت 16:17 http://telon4.blogfa.com/

درود بر شما--یک اطاق با چشم انداز عالی--پنجره اطاق بیشتر اوقات باز است- یک مبل راحتی یک نفره در اطاق وجود دارد--گاهی یک پرنده لب پنجره می نشیند.نگاهی به داخل اطاق می اندازد و اندکی بعد پرواز میکند. گاهی کسی که روی مبل لمیده آرزو میکند ایکاش پرنده داخل اطاق شود.
کسی که روی مبل نشسته علت کم لطفی پرنده را نمی داند.
اما من دلیل بی میلی پرنده را میدانم--
پرنده زمانی که داخل اطاق را تا این اندازه در هم و شلوغ و در هم ریخته می بیند داخل اطاق نمی شود.
شاید این توضیح را ........
ولی به مطلب شما بسیار ارتباط دارد

نمیدونم!

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد