مدتی است که می خواهم پستهایم را خصوصی کنم اما یادم آمد که هر از چند گاهی سر وکله ی چند تا کامنت گذار پیدا می شود که سالی یک بار چیزی برایم می نویسند. برای همین می خواهم ببینم اگر بیشتر از پنج مخاطب خاموش چراغشان را روشن کردند و زیر این پست برایم چیزی نوشتند به همین روال ادامه بدهم بدون محدودیت دسترسی. خواننده های همیشگی ام که جای خود دارند و قدمشان روی چشم.
سلام
من هم امروز برای اولین بار سر زدم
تبریک میگم مامان شدنتون رو
خوش اومدی نسترن جان و ممنونم
قربان محبتتون،شما را دوست میدارم.ممنون که هستین و
می نویسین
ما هم شما رو دوست می داریم. ممنون که هستید و سر میزنید
خاموشیم یا روشن عزیز جان؟
محدثه شما جز، روشنهای کم پیدایی
خواننده خاموش بودن از تنبلیه بیشتر
تنبلی هم دست خود آدم نیست تقصیر ژنتیکه
الان مشخصه دارم بهونه میارم یا نه ؟! :))
ممنون که بر ژن تنبلی غلبه کردی
من وبلاگتو دوست دارم و هر روز برای پست جدید بهت سر میزنم و گرچه خوشحال میشم که پست هات رو بخونم اما همه جوره بهت حق انتخاب میدم
ممنونم فروغ جان، هستم فعلا
من هستم
صحرا چه خوشحال شدم هستی
سلااام
منم جزو خاموشها بودم...
سلام گلی. ممنون که روشن شدی
بهتون تبریک میگم بابت انتخاب شدنتون افرین .من پزشکم همیشه میخونمتونیکی از بستگان نزدیکم داروسازی میخونه دوست داره مهاجرت کنه من شمارو بهش معرفی کردم ...به نظرم خصوصیش نکنین بهتره برای خیلیا انگیزه تلاش هستین
ممنون از پیامت مریم عزیز
سلام خوبی صحرا جون
ما که روشنیم خانوم
مهتای عزیزم
صحرای نازنینم سلام
خیلی کم مینویسی عزیزدلم
امیدوارم هرجا هستی خوب و خوش و شاد باشی
میدونم شلوغی
ولی یه موقعی با یه عالمه کار هر روز مینوشتی....
من جز خاموشها نیستم که هیچ همیشه روشنم
شما روی چشم ما جا داری گندم عزیزم