شغل ایده آل

مصاحبه های کاری همچنان ادامه دارد، هفته ی دیگر  مصاحبه ی نهایی با بیمارستان اولی است که اپلای  کرده بودم. نمی دانم چرا حس می کنم مراحل مصاحبه اش خیلی کش دار شده، برای چند کار دیگر هم اپلای کردم که گفته اند به زودی برای مصاحبه تماس می گیرند. Mayo Clinic هم این اواخر استخدام دارند برای شغلی که انگار برای من ساخته اند. اپلای کردم و مدیر استخدام چند روز بعد جواب داد که مصاحبه ها اول ماه جدید شروع می شود و منتظر باشم. چیزی که میان این همه اپلای کردن و مصاحبه یاد گرفتم این است که کم کم دیدگاهم در مورد شغل ایده آل دارد عوض می شود مثلا بعضی کارها مثل همین Mayo که یکی از بهترین بیمارستان‌های آمریکاست دهان پر کن است اما وقتی وارد جزئیاتش می شوی می بینی کلی استرس و بیگاری کشیدن دارد که شاید اصلا فرصت ندهد دنبال هدفهای بزرگتر بروی. مثلا کسی مثل  تینا مدیرم، از این سبک زندگی لذت می برد اما برای من که می خواهم برای خانواده ام وقت بیشتری بگذارم بعد از رزیدنسی شاید موقعیت ایده آلی نباشد. خوبی تخصص من این است که روز به روز بیمارستان‌های بیشتری نیاز به فارمسیست پیوند دارند و موقعیت‌های کاری زیادی توی همین چند ماه گذشته تا الان باز شده و این به من حق انتخاب بیشتری می دهد. خلاصه اینکه فعلا جستجوی شغل اول (و شاید ایده آل) من ادامه دارد.