سرسختی بچه ها

دو هفته کارورزی بخش پیوند بیمارستان کودکان هم تمام شد. چه قدر خوش شانس بودم که هفته ی اول دو پیوند قلب دیدم و روز آخرم یکی از بچه ها رو ترخیص کردیم. وقتی می گویند بچه ها مقاوم و سرسختند واقعا درست است، پسرک هفت ساله ی ما سه روز بعد عمل قلب شروع به راه رفتن و خوردن کرد و روز دهم در بهترین وضعیت مرخص شد. البته یک علت مهمش مادر پسرک بود که از قضا سرپرستار بخش سی سی یو در یک بیمارستان دیگر است و کلی تجربه و دانش در مورد مراقبت های قبل و بعد از عمل داشت. مشکل عمده ی بچه هایی که نیاز به پیوند دارند ژنتیکی است. یکی از مریضهایمان دخترک ۱۹ ماهه ای است که از وقت پیوندش از بیمارستان مرخص نشده هم اینکه منتظر پیوند کلیه هست و هم  با عفونت دستگاه گوارشی درگیر است. خیلی از مریضها قبل یا بعد عمل ماه‌ها در بیمارستان بستری می مانند. یکی دیگر از مریضها دخترکی ۵ ساله است که منتظر قلب است، هر روز صبح تیم درمانی را وادار می کند با او نرمش کنند. بیمارستان کودکان محیط لطیفتری دارد و آدمها در حالت کلی مهربانتر هستند. تجربه ی باارزشی بود این دو هفته. وقت برگشت به دنیای آدم بزرگهاست.