جنبه ی رومانتیک زندگی متاهلی

یکی از قشنگی های زن و شوهری این است که مجبور نباشی پیش همسرت عیب و نقص هایت راپنهان کنی. می توانی خود خودت باشی. این را کی متوجه شدم؟ دیروز.‌همسری از آن  دسته از آدمهایی هاست که تغییر شرایط  و استرس را به صورت تبخال بروز می دهد. البته تبخال زدن یک جورهایی بهتر از بر هم‌خوردن سیستم ماهیانه ی بدن با کوچکترین استرس است! همسرجان یک تبخال قلمبه و وحشتناک زده که اعتماد به نفسش را حسابی پایین آورده. برای همین سرکار ماسک می زند و به همکارانش هم گفته سرما خورده. دیروز طبق قرار همیشه موقع ناهارش بهم زنگ زد و یک جوری از تبخالش شکایت  می کرد که خنده ام گرفت. گفت خوب است کسی نفهمیده تبخال زده و دعا دعا می کرد زودتر شر این ویروس زشت از لبش کنده شود.  همه ی اینها را فقط به من می گوید و فقط جلوی من ماسک نمی زند. ای پسر کوچولوی غرغروی من!

پی نوشت: فقط صحرا می تواند از تبخال شوهر یک قصه ی عاشقانه بسازد.